Cos tempos que corren hai poucas razóns para celebrar o aninovo, agás que estamos vivos/as…
A ETA ataca de novo no aeroporto de Madrid, colocando unha furgoneta bomba na T4 de Barajas, provocando o afundimento de catro prantas e o caos na terminal, de momento, hai 20 feridos e dous desaparecidos. Puido ser unha auténtica hecatombe…
E… Saddam Husein, o sunita iraquí, foi aforcado en Bagdad, no berce da civilización e das fermosas historias circulares de Sherezade, no centro floreciente da civilización árabe ata que Bush, Aznar e Blair chegaron alí para escarallalo todo en nome de non se sabe quen…
Non se entende, que aforquen a uns terroristas de Estado e a outros ríndanlles pleitesía, como a Franco e Pinochet, mentres Bush celebra con champán a matanza de Iraq e o 5º aniversario do campo de detidos de Guantánamo…
Cabe subliñar que o promotor da Operación Cóndor (organización clandestina para a práctica do terrorismo de Estado coa cooperación dos EE.UU) foi Henry Kissinger, político estadounidense nacido en Alemaña, a quen lle concederon en 1973 o Premio Nóbel da Paz e aínda hoxe en día non llo quitaron. Que barbaridade! Nin que dicir ten, que as persoas que marcan as nosas vidas non son as que posúen as mellores credencias… Pero, non hai que esquecer que, os aplausos se van, os trofeos se enchen de po e os gañadores axiña son esquecidos.
Da lotería terrorista non se libra ninguén…
Os terroristas, como os psicópotas, carecen de sentimentos. Como poden vivir con tanto odio metido no corpo? Co lindo que resulta non facerlle mal a ninguén…
O mundo está en guerra, os gobernantes están tolos, enchidos de soberbia, e a Humanidade está de loito: ogallá a PAZ se sobrepuña a tódalas cousas. Nunca máis unha bomba, unha guerra, nin un neno enfermo ou asustado…
Oxalá poidamos vivir en paz tódolos días que nos quedan de vida…
Non! Hoxe non foi un bo día, pero seguimos mergulladas no consumismo…
Sempre hai un intre para a esperanza. Feliz aninovo! Akemashite omedeton Gozaimasú! Grazas por me ler. Fina Roca
Hoxe non foi un bo día…
Os aplausos vánse, os trofeos enchénse de po e os trunfadores axiña son esquecidos, pero os seres queridos, amigos ou familiares, sempre estarán con nós independentemente do credo que practiquemos, sexamos ateos ou crentes…
?