Fina Roca

Sucédense as manifestacións para evitar que 118 vivendas do Lodeiro construídas ilegalmente en Viveiro sexan demolidas en virtud dunha sentencia inapelable do Tribunal Supremo. Ditas licencias foron concedidas baixo o reinato de o ex alcalde César Aja do PP, construídas polo seu promotor financieiro Mareber S.L, alias construccións Rego e santificadas polo ex ministro de fomento Álvarez Cascos. Os propietarios das vivendas, que nada sabían da ilegalidade das mesmas, habida conta que están perfectamente rexistradas con escritura notarial, aproveitaron a campaña electoral para acudir aos respectivos mítines, para manifestar a súa indignación e protesta mediante unha carta dirixida aos aspirantes á presidencia da Xunta de Galicia, na que explicaban a sús triste Odisea. Asemade tódolos mércores concentraranse na praza de Pastor Díaz para leer diversos comunicados ata que lles dean unha solución.

O 21 de febreiro, afectados e solidarios, fixeron un longo recorrido, en manifestación, dende o Río dos Foles ata Covas facendo parada e fonda nos lugares que veremos a continuación.

Velaquí as casas pola fachada marítima:

1.- Concentración diante das casas condenadas á piqueta pola fachada do Río dos Foles, antiga carretera de Celeiro :

2.-Casa de Santiaguito, a persoa que gañou o pleito, cuxa denuncia foi interposta en tempos de Caesar Augusto Aja:

3.- Camiño da casa do principal autor da desfeita. Monumental pitada na vivenda oficial do ex alcalde (outra cacicada máis do glorioso rexidor) coa súa dona asomada na fiestra  con cara de guasa:

4.- Concentración na Praza de Pastor Díaz onde esta o Concello, pedindo solucións:

5.- E Cantarrana diante do constructor sen escrúpulos:

6.-Pancartas irónicas que dan na clave do asunto:

Esperemos que dean unha solución a tanta xente do común que se veron involucrados nesta especulación urbanística sen comelo, nin bebelo. O caso Malaya témolo en Viveiro coa particularidade de que aquí non hai ningún inculpado. Sempre pagan xustos por pecadores. Namentras os políticos e Sindicatos calan ou falan demasiado sen dar solucións. Hai que acabar dunha vez por todas co clientilismo e corporativismo político.

Texto e fotos: Fina Roca

Hoxe empeza a entronizada loita de dona Coaresma contra don Carnal. En toda Galiza se resisten a enterrar o Entroido de aía que enterren a coaresma representada nunha sardiña. Ánimo carnaveleiros que aínda queda o Domingo de piñata. Que non decaiga a festa.

Unha vez máis Viveiro saiu a rúa para celebrar o martes de Entroido. Os temas de actualidade materializáronse nas numerosas comparsas e choqueiros que non renunciaron as festas de carnaval malia crises económicas e políticas. Os temas mási celebrados foron: as eleccións, os pagagóns da luz, a crise, os aniversarios, o festival do Landro etc.

A comparsa da Onu, a máis antiga da vila, celebrou en clave de humor o 50 aniversario da revolución cubana. O exército rebelde a golpe do son cubano e a súa caravana da liberdade iniciou a marcha victoriosa polos bares de Viveiro para acabar desfilando co resto de comparsas. Mesmo tiñan o seu propio xornal o DRAMMA para emular ao GRAMMA (órgano oficial del Comité Central del Partido Comunista de Cuba) que repartiron entre todos os presentes. Que humor! Esta comparsa concedeulle a medalla de ouro a LIDIA DÍAZ BLANCO, quen desfilou en muletas ‘polas lesións sufridas nos seus máis de 60 anos de entroidos’. Con mulleres como Lidia sobran as crises.

Non tiñan desperdicio Tarrio e Xavier co seu particular poleiro, os de Begüasa, Turismo Rural, os aldeanos facendo freixós, as noivas paiasos, tómbolas, flores, alegoría da primaveira, avestruces, a duquesa de Alba, etc. En fin! Neste caso concreto unha imaxe vale máis que mil palabras.

 Velaquí:

Comparsa de a ONU: comparsa familiar con letrillas de composición propia. Esta formada por un fato de amigos, pais, fillos e Netos. A de maior idade (79 anos) é Lidia e o máis cativo Jorge (10 anos) 

Lidia desfilando con muletas e con Jorge.

O Dramma da ONU recollía todas as noticias locais, incluída a demolición das casa do Lodeiro, nacionais e internacionais:

Os de BEGUASA: lendo o DRAMMA e co oficina de Begasa (compañía da luz de Viveiro). Estaban moi ben caracterizados coa súa crítica mordaz ao que pasou coa Luz cando o furacán e o que está a pasar cos recibos da electricidade.

O peor de todo foi que desviaron o tráfico pola ponte da Misericordia permitindo a doble vía e os coches quedaron atrapados perante máis dunha hora, Os conductores estaban desesperados. Pero que non decaiga a festa.

Texto e fotos: Fina Roca?

Os ventos furacanados atacaron sen piedade a toda a comunidade galega, en Coruña, concretamente, foi terrible, e na mariña luguesa están sen luz por mor do derrube das torretas de alta tensión que seguen a invadir cidades e montes en lugar de estar soterradas, como no resto de Europa. Tres días máis tarde da forte tormenta, as cousas seguen igual de mal.

Non se entende que, habendo como hai tantos parados con gañas de traballar, os respectivos governos, estatais, autonómicos e locais, non tirasen das listas do paro para solucionar os graves e pequenos problemas: restituír a luz, restaurar un valado, apagar as farolas, retirar unha árbore…

No paro hai de todo, inxeñeiros, profesoras, electricistas, albaneles, pintores…

Seica é tan difícil restarurar os valados nas zonas céntricas como a coruñesa Ronda de Outeiro, á altura do Colexio do Corte Inglés? As vallas que pechan o tristemente famoso Parque de Oza e que caeron o pasado vernes, seguen como estaban co consabido perigo para coches e peóns, avaneándose de cotío á altura do semáforo e non permitindo o acceso á marquesina do bus:

Pero mentres en Viveiro e resto da Mariña luguesa seguen sen luz, na Avenida de Monelos, Coruña, as farolas levan tres días encendidas día e noite e as vaias publicitarias van matar a alguén. Que non! Que non están a facer as cousas ben que se deixen os políticos de descursos estúpidos e se poñan a traballar de cheo.

Texto e fotos: Fina Roca.

A Igrexa parroquial de Santa María é a máis completa e pura das igrexas urbanas de Galicia, está catalogada como Monumento e Conxunto Histórico Artístico Nacional, e é o edificio máis antigo do casco vello de Viveiro. Descoñécese a data exacta da súa fundación e construcción, pero, á vista das evidencias arqueolóxicas, non é difícil deducir que con anterioridade á igrexa actual, tivo que haber outra prerrománica, similar a esoutra xoia arquitéctonica: a Igrexa de San Pedro (VI-IX) de Viveiro cuxa fundación remóntase a unha época antiquísima.

O actual templo de Santa María do Campo (XII) é de estilo románico. Ten planta basilical de tres naves separadas por columnas e posúe unha ábsida semicircular con tres ventanucos exteriores, que están rotos. A Portada principal está franqueada por dúas torres cuadrangulares (a do reloxo e campanario) e consta dunha entrada con catro arquivolatas semicirculares apoiadas sobre tres columnas interiores, torna chuvias e rosetón. Esta parroquia posúe unha cruz do século XVII que está considera como a máis fermosa de toda Galicia. Todo o conxunto histórico ten o sabor medieval, ese encanto tradicional que sen razón xustificada perdeuse no resto de prazas viveirenses.

Os graves problemas de conservación do románico galego marítimo radican na salinidade, nos efectos perniciosos das humidades e excrementos das pombas e gaivotas. Existe todo un protocolo para a conservación dos monumentos catalogados e non se pode poñer unha simple grampa sen permiso de Patrimonio. De aí que non se entenda que, en Viveiro, monten un belén apoiado nas paredes do templo con figuras descomunais, sobre cascallo húmido de cortiza de pino e auga a cachón, multiplicando así as manchas de humidade, fungos e mofo.  

Non ten sentido tapar unha ábsida románica cun portal de cartón pedra e un cocho bebendo auga, nin cegar as arquivoltas, columnas e capiteis cun galiñeiro. Aínda se durase catro días, outro galo cantaría, pero, o pasado ano, houbo belén ata Entroido. Dentro do templo xa hai un fermosísimo Belén coas súas figuras tradicionais.

Resulltaba moi difícil andar polo atrio de Santa María sen esvarar no cascallo, moquetas e plásticos do belén. As pontes de madeira eran pouco seguras. O chan e escaleiras chorreaban, chorrean, auga polo mal drenaxe das lagoas artificiais. Asemade, para poñer un monigote pescando non facía falla pechar ao público as tradicionais rúas de Felipe Prieto (O calexón do cura) e a de Fernández Victorio, máis coñecida como a da Nogueira.

Patética a Figura do cagón:

Por favor! Deixade Santa María en paz! Que non! Que para atraer o turismo, gañar o Guines e saír na tele non fai falla esta desfeita. Hai mil sitios mellores: no paseo marítimo, nos galpóns do malecón, no club naútico, ou no parque de Cantarrana, onde vai quedar sitio dabondo para montar súper beléns trala tala salvaxe que están a facer. Nas Nogueiras quedaría moi enxebre.

En fin! preservar e resgardar o Patrimonio Cultural dun pobo é cousa de todos e de todas.

(Artigo editado en El Heraldo de Vivero (09-01-09)

Texto e fotos: Fina Roca

Feliz ano a todos e todas! Que vos parece este anuncio? Pois a min góstame moito. O bo viño alegra o corazón! Se estades pola labor escollede os mellores viños do mundo para brindar polo aninovo, pero etiquetados en galego, claro! A fala do común, como o viño, non lle fai mal a ninguén, nin avinagra o pensamento.

Hai que galeguizar a economía! Escomencemos co chateo vinícola…

O pasado mes de novembro, na madrileña porta de EL Sol, as revendedoras da Lotería Nacional vendían os décimos de Navidade á 22 euros. Hoxe, véspera do sorteo, as mesmas loteiras vendíanos a 30 euros. No Centro da praza hai unha lotería legal, pois ben, había colas para todo. Onde está a crise? Que o gordo reparta sorte para todos e todas, e que toque onde máis o necesitan, no Celeiriño (Viveiro) e Penamonas (A Coruña) por exemplo! Bo Nadal e que sexades felices.

Velaquí as tradicionais revendedoras de Lotería da Porta do Sol coa Loteria de dona Manolita, A Bruxa de Ouro e outras:

Fotos e texto: Fina Roca

?